2020 Normandië

Oppervlakte29.906 km²

Inwoners(31-12-2007)3.363.215
(112 inw./km²)

Hoofdplaats Rouen, maar de Regionale raad zetelt te Caen

Departementen Calvados, Eure, Manche, Orne, Seine-Maritime

Arrondissementen 17

Kantons 131

Gemeenten 3231

Normandië info

Normandië is een bestuurlijke regio in Noordwest-Frankrijk, gelegen tussen Picardië in het noorden en Bretagne en Maine (onderdeel van de regio Pays de la Loire) in het zuiden, Île-de-France in het oosten en langs Het Kanaal. De regio ontstond op 1 januari 2016 door de samenvoeging van de regio's Basse-Normandie en Haute-Normandie. Deze huidige regio Normandië komt grofweg overeen met de historische provincie Normandië. Op 6 en 13 december 2015 stonden de eerste verkiezingen gepland voor de 258 leden van de eerste Regionale Raad van Normandië en de andere nieuwe en ongewijzigde Franse regio's.

Toerisme

Normandië telt een veelheid aan toeristische bezienswaardigheden, waaronder vier werelderfgoed-monumenten en -sites: de Mont-Saint-Michel (3 miljoen bezoekers per jaar), het wandtapijt van Bayeux uit de 11e eeuw, het centrum van Le Havre dat door de architect Auguste Perret na de Tweede Wereldoorlog in modernistische stijl werd heropgebouwd en de vestingwerken van Vauban in Saint-Vaast-la-Hougue en op het eiland Tatihou. Andere bekende toeristische trekpleisters zijn de landingsplaatsen-stranden van D-Day (1,7 miljoen bezoekers voor het Amerikaanse kerkhof van Colleville-sur-Mer), het huis en de tuin van de impressionistische Franse schilder Claude Monet in Giverny (485.000 bezoekers in 2010) en de klippen van Étretat.

Buitenlandse bezoekers komen hoofdzakelijk uit Groot-Brittannië (951.000 overnachtingen in 2010), gevolgd door de Nederlanders (743.000 overnachtingen in 2010) en ten slotte de Belgen (405.000 overnachtingen in 2010).

Normandië reisverslag

Op onze nationale feestdag, 21 juli vertrokken voor enkele dagen Normandië. Echt een voorbereiding zoals ik gewoon ben is het niet geworden maar de laatste dagen kreeg het programma meer en meer vorm.

Dinsdagmorgen reeds om 6u15 vertrokken om een lange rit richting Normandie te doen. De bedoeling was dat we tot de franse grens autostrade gaa doen en dan de rest (470 km) redelijk veel de lokale wegen gaan doen.

Zo gezegd zo gedaan.

De streek rond de franse grens blijft een leuke streek, veel ruimte en veel frans/vlaamse namen in alle dorpen.

Na een tijdje zijn we dan richting zee gereden, naar de alombekende Cap Blanc Nez.

Hier is het een komen en gaan van vlaamse toeristen, je hoort er meer Nederlands dan Frans.

Veel toeristen kan je er wel vinden, een toilet dan weer veel moeilijker, typisch frans zeker.

Nadien hebben de deze streek verder verkend langs de mooie dorpen aan de kust. Rond Boulogne hebben we een uurtje autostrade gaan doen om de streek rond Boulogne te vermijden.

Zichtbaar zie je het drukker en drukker worden en worden de streken ook meer en meer bewoond.

Vanaf de Pont de Normandie (Honfleur) is het echt een toeristische streek.

Rond 18u 45 zijn we dan uiteindelijk op ons appartementje aangekomen.

Een aperitiefje en een macaroni en dan zijn we rond 21u nog richting strand vertrokken om daar naar de zonsondergang te gaan kijken.

De Kuststreek

De Bloemenkust

Vandaag gaan we eerst de autostrade nemen richting Honfleur om dan via Honfleur, Deauville de kuststeden te gaan verkennen. Mooi is Honfleur alvast wel, druk was het rond 10u nog zeker niet. De stad staat wel vol restaurants, het ene naast het andere.

Van Honfleur hebben we dan de bloemenroute naast de kust gereden tot aan de landingskusten.

Vermits wij het niet gewoon zijn om in Juli of Augustus naar toeristische streken te komen is het voor ons zeker druk genoeg.

Het autorijden is eigenlijk gewoon meer en meer aanschuiven en in deze centra, rijden van de ene vluchtheuvel naar de andere.

In de buurt van Houlgate zie je de aanwezigheid van de landing van Normandië steeds meer en meer.

Overal zie je engelse vlaggen en meer en meer komen er monumenten en musea in het zicht.

Juna, Sword beach zijn maar één van de stranden die in de geschienisboeken voorkomen.

Vermits we toch in de buurt van ons appartement zijn gaan op 's middags maar picknikken op ons eigen terras.

Landingsstranden

Utah Beach Omaha Beach.

Vandaag stonden vooral de stranden van Omaha en Utah beach op het programma.

Eerst 's morgens naar de bakker geweest om een echte bagette te gaan halen. Frans brood is lekker op vakantie maar om nu in de toekomst elke dag te gaan eten is misschien een beetje te.

De ochtend begint met een bewolkte hemel en eigenlijk gaat het dit de ganse dag zo blijven.

Het eerste deel van de rit hebben we gisteren al gedaan en hier gaan we in sneltreintempo over. Het uiterste punt van vandaag ligt immers bijn& 120 km van ons vandaan.

Meer en meer krijg je vandaag het gevoel dat het hier op 6 juni 1944 wel iets geweest moet zijn , duizenden boten, vliegtuigen.... en dat allemaal tegelijk.

Om een keuze te maken uit de vele kleine lokale musea hebben we vandaag gekozen om het UTAH beach museum te nemen.

Dit is een van de meest professionele en grote musea in de regio.

Best wel indrukwekkend. Dit waren dan alleen nog maar de Amerikaanse stranden, natuurlijk hebben we dan ook nog enkele kerkhovenv bezocht waardoor de realiteit van de oorlog toch weer wat reëler werd.

Het is en blijft wel indrukwekkend maar de regio rond Ieper is even indrukwekkend omdat het daar allemaal op een veel kleinere afstand afspeelt.

Absoluut een regio om te bezoeken.

Alternatief Mont Saint Michel

Via Via vernomen dat het toch wel zeer druk is aan de mont Saint Michel, niet abnormaal als je weet dat dit eens van de meest bezochte plaatsen is in Frankrijk.

We hebben dan toch maar beslist om gezien het hele Coronaverhaal toch maar de drukte niet te gaan opzoeken.

Vlakbij Courseulles ligt ook nog het Juno Beach Museum, het is de plaats waar de Canadezen aan land zijn gekomen. Canada heeft hier een museum gemaakt met enkele films , en buiten het museum liggen nog enkele bunkers, kanonnen,..

Na de ingrijpende films zijn we doorgereden naar de Canadese begraafplaats.

Van alle begraafplaatsen stak toch wel deze van Amerika er bovenuit.

Alles was hier piekfijn in orde. Het Duitse was het minst onderhouden, Canada was ook oke maar bij US was alles piekfijn en grasgroen.

Nadien doorgereden om in Bayeux naar de kathedraal te gaan kijken.

Om de dag af te sluiten nog langs 2 stranden gereden maar deze zijn momenteel overgenomen door toerisme, de meer westelijke stranden, Omaha en Utah zijn authentiek gebleven.

Als je tijd beperkt is, dan zeker naar de linkse stranden gaan kijken.

Hier wordt je terug in de tijd gezet.