Maandag 07/11
Ongeduldig zitten we te wachten om te kunnen vertrekken.
Het nadeel van een namiddag, avondvlucht is dat het eigenlijk een verloren dag is. Je doet de laatste dingen in huis, en dan maar wachten.
Dit jaar hebben we wel wat meer te doen, tijdens onze vakantie wordt immers onze trap geschilderd.
Rond 12u30 worden we afgehaald en dan met de trein van 13u naar Zaventem.
18U vlucht naar Londen en dan 22u vlucht van 12 uur naar Kaa
De vlucht op zich was eigenlijk best wel hobbelig, maar stipt om 12 u lokale tijd zijn we geland en na een douane check hebben we dan bij Hertz onze wagen opgepikt.
Een korte uitleg en dan buiten rechts vind je de wagen.
Kiezen is er hier niet bij. Maar dat was ook niet de bedoeling.
Een full Toyota Hilux 4x4 en… links rijden.
Vermits we in Kaapstad omgeving nog enkele bezoekjes hadden was het direct opletten in het drukke verkeer.
Wat wel,opvalt, hier is dat een grote wagen.
Via muizenberg( waar we de huisjes niet vonden) richting Droom gereden.
In Stellenbosch nog gaan winkelen, maar het moest rap gaan, de electriciteit is uitgevallen en hun generator gaf maar 20 min stroom.
Een deken, koeltas en klaar zijn we.
Na Stellenbosch kom je direct in een andere wereld, de wijngaarden zie je hier overal en wijn zegt rijkdom en chique domeinen.
Het eerste uur zie je al direct het supergrote contrast tussen arm en rijk.
Vlak voor Franschhoek ariiveren we bij droom.
Juist zoals op tv.
Ontvangst door Decent, de tv man.
Baden Powell Drive, Grassy Park, WC, Zuid-Afrika
Kaap de goede hoop
Na een goede nachtrust tot 7u15, van 21u hebben we vanaf 8u genoten van een heerlijk ontbijt.
Gastvrouw Kathleen is alle bezoekers komen begroeten en heeft met iedereen een babbeltje gedaan.
Het waren hier vandaag bijna alleen Belgen.
Rond 9 u zijn we vertrokken richting Kaapstad.
De rit van een uurtje, met af en toe wat regen bracht ons terug richting Muizenberg, waar we vandaag de bekende kleurrijke huisjes wel vonden.
Nadien richting de steeds leuke en amusante pinguïns van Boulder.
Nadien werd het weer beter en reden we richting Kaap de goede hoop.
Bedoeling was om de vuurtoren te bezoeken met de kabeltrein, maar buiten dienst.
Dus hebben we dit maar geschrapt.
Klimmen is niet de hobby.
Onderweg noten genoten van het uitzicht en dan,richting toeristenoord, “kaap de goede hoop”, 3 bussen met toeristen ,en dan de auto’s nog staan te wachten op de foto.
We hebben dit 2016 deels al gedaan maar vandaag hebben we er enkele leuke plaatsen tussen gestoken.
Nadien nog enkele stranden bezocht en dan terug richting Droom, blijkbaar heeft ook omgeving Kaapstad last van files want onze rit van 1 uurtje duurde bijna 2 uur.
Na de fles Rose van gisteren hebben we vandaag rood geprobeerd. Ook best lekker .
Vandaag hebben we we gekozen om in Franschoeknte gaan eten.
Eenvoudig lekker.
16° Mostly Clear
Platboom Road, Cape Point, WC, Zuid-Afrika
Blauberg is onze eerste bestemming van vandaag.
Hier zie je vanop het strand Robbeneiland liggen en ook de Tafelberg,.
Meer is er hier eigenlijk niet te zien,
We rijden dan maar door richting Tafelberg en pikken onderweg nog enkele Yellow frames.
De ene al wat mooier dan de andere, de ene ligt bovenop een berg, de andere in het centrum van Kaapstad.
Bovenop signal Hill heb je echt een mooi zicht op de berg en Kaapstad.
Een Toyota jeep is echter toch redelijk groot blijkbaar, 2 parkeerwachters waren tegelijk een plaats aan het zoeken.
De ene beweerde dat ik er tussenkon , de andere niet, maar dat bleek dan toch niet te gaan.
Een gewone inrij parking was dan de oplossing.
Tussendoor nog bij een fish and chips gestopt , maar dat was een misser, Mia had de verkeerde vissoort gekozen.
Tripadvisor gaf het wel veel punten.
Vandaag is een stalende dag en dat zag je aan de Tafelberg.
Al bijna een km voor de ingang stonden de auto’s geparkeerd naast de weg. De rijen wachtenden was zeer lang dus hebben we maar beslist deze te schrappen.
Achteraf hoorden we van mede droomers dat je bijna een uur moest aanschuiven.
Gelukkig hebben we dit in 2016 al wel gedaan.
Nadien doorgereden over chapmans Road , een welbekend kustweg in Kaapstad.
Rond 15u30 richting Droom vertrokken om dan nog evenin het ijskoude zwembad te nippen.
Enkele wijntjes later nog een simpele salade en pasta genomen en dan genoten van de avond.
25° Mostly Sunny
Chapman's Peak Drive, Hout Bay, WC, Zuid-Afrika
Blauberg is onze eerste bestemming van vandaag.
Hier zie je vanop het strand Robbeneiland liggen en ook de Tafelberg,.
Meer is er hier eigenlijk niet te zien,
We rijden dan maar door richting Tafelberg en pikken onderweg nog enkele Yellow frames.
De ene al wat mooier dan de andere, de ene ligt bovenop een berg, de andere in het centrum van Kaapstad.
Bovenop signal Hill heb je echt een mooi zicht op de berg en Kaapstad.
Een Toyota jeep is echter toch redelijk groot blijkbaar, 2 parkeerwachters waren tegelijk een plaats aan het zoeken.
De ene beweerde dat ik er tussenkon , de andere niet, maar dat bleek dan toch niet te gaan.
Een gewone inrij parking was dan de oplossing.
Tussendoor nog bij een fish and chips gestopt , maar dat was een misser, Mia had de verkeerde vissoort gekozen.
Tripadvisor gaf het wel veel punten.
Vandaag is een stalende dag en dat zag je aan de Tafelberg.
Al bijna een km voor de ingang stonden de auto’s geparkeerd naast de weg. De rijen wachtenden was zeer lang dus hebben we maar beslist deze te schrappen.
Achteraf hoorden we van mede droomers dat je bijna een uur moest aanschuiven.
Gelukkig hebben we dit in 2016 al wel gedaan.
Nadien doorgereden over chapmans Road , een welbekend kustweg in Kaapstad.
Rond 15u30 richting Droom vertrokken om dan nog evenin het ijskoude zwembad te nippen.
Enkele wijntjes later nog een simpele salade en pasta genomen en dan genoten van de avond.
25° Mostly Sunny
Chapman's Peak Drive, Hout Bay, WC, Zuid-Afrika
Naar Paternoster
Vandaag vertrekken we richting het noorden.
Eerst een uurtje richting Kaapstad en dan via de kust enkele kleine kustdorpjes bekijken.
Wat wel opvalt is de mooie blauwe kleur van de zee.
Het West coast National park gaan we ook bezoeken.
Niet al te groot maar wel mooi.
Vermits we rond de middag arriveren stoppen we eerst aan het info gedeelte en eten hier een klein hapje.
Veel dieren gaan we niet zien maar toch hebben we enkele dieren gezien .
Struisvogel
Schildpadden die hun leven wagen door over te steken.
Enkele vogels en vooral, maar staat niet op de foto, een oranje cobra .
Voor wat we ervan gezien hebben mooi.
Nu enkele fotostops met kleuren van de zee zoals op de maladiven rijden we verder richting Paternoster.
Paternoster is zoals enkele andere kustdorpen af en toe luxueus en een zeer intern contrast.
Vermits we al wat verder van Kaapstad zitten zie je wel dat de bevolking veranderd en de algemene welstand daalt.
Ons verblijf daarentegen is wel tof, mooi zicht vanuit de ontbijttafel op zee.
De kamers zijn mooi , gezellig.
Vermits het ontbijt pas morgen om 9u is. Gaan we vandaag ook het Columbine nature reserve nog bekijken.
Park langs de zee, maar eigenlijk vooral een camping, overal zie je kampeerders staan die aan het braaien zijn.
Mooie kust maar geen park dat je moet gezien hebben.
16° Mostly Sunny
West Coast Peninsula, WC, Zuid-Afrika
Naar garies
Vandaag starten we rustig, de gastheer stelde immers voor om pas om 9 u te ontbijten. Dat is laat naar onze normen maar toch hebben we beiden goed en lang geslapen en bleek het 9 u te zijn voor dat we het wisten.
De ontbijtruimte heeft een prachtig zicht op de baai en vanuit hier hebben we zelfs enkele walvissen in de baai kunnen spotten.
Rond 10 uur zijnde dan richting garies vertrokken. Het eerste uurtje nog vooral asfalt maar af en toe zit er ook al een stuk onverhard bij.
De eerste km’s is dat weer wat wennen maar na een tijdje kan je er soms vlot 90km/h op rijden.
Vlak voor onze stop aan vogeleiland zagen we nog een mooie strandbar met heel wat auto,s maar bij aankomst bleek het vooral een all you can eat restaurant te zijn, met de bedoeling om er enkele uren te verblijven.
Dan maar doorgereden naar Isabella restaurant, thuis opgezocht en het bleek een voltreffer te zijn, in de haven met heel veel keuze, al dan niet vegetarisch.
Vogeleiland bleek gesloten te zijn, wel verwarrend want het ene bord zei dat er onderhoud was, het andere dat ze aan het broeden waren.
Er vlogen wel veel vogels rond, maar wel vooral meeuwen.
Vanuit lamberts bay zijn we dan binnendoor richting de n7 gereden, zeg maar de autostrade.
Binnendoor wil zeggen, een 2 uur gravelwegen.
Hier voel je weer dat zuid Afrika groot is.
Rond 17u aangekomen aan ons verblijf, zelf dacht ik dat ons alternatief verblijf onder Garies lag en dus vond ik het niet, dus voor niets,15 km teruggereden en toen bleek dat het boven Garies lag.
Middelkraai is de naam, en ook dat is maar 1 huis.
Aan de grote poort moesten we bellen, maar ze hadden ons al gezien.
Ze komt met haar wagen aangereden en zei dat we moesten volgen,
2km verder , enkele poorten verder, kwamen we aan ons verblijf.
Het is eigenlijk een huurhuisje om zelf te koken, maar je kan avondeten bijboeken, wat we ook gedaan hebben.
Na alles uitgepakt te hebben nog wat genoten van het terras en dan bij hun gaan eten.
De lunch was in een aparte zaal waar een 8 tal personen kunnen zitten, voorzien van een bar, top.
Het eten op zich was meer dan lekker en zoveel dat er eigenlijk 4 personen makkelijk van kunnen eten.
Ook was er een vegetarisch menu voorzien maaaaar, veel te veel.
Gastheer en mevrouw zijn er komen bijzitten en we hebben een leuke avond gehad, onderwerpen voldoende, werk, het leven in Afrika, de mentaliteit,…
Omgeving Garies
Na een deugddoende nacht in ons huis werden we rond 8u30 verwacht in het huis van de eigenaars voor een ontbijt.
Net zoals gisteren was er een overvloed aan eten.
Eieren met 8 worstjes, enkele repen spek, 2 plantaardige worsten voor Mia.
Dan nog vers fruit, eigen bereide confituur, brood, granen,…
En wij als kleine eters !
Maar de rest, ook de couscous en salade konden we meenemen als picknick.
Geweldig want vandaag komen we niets tegen overdag.
De bedoeling is om de eco trail te rijden, of toch een deel ervan.
De eerste uren gaan we rondrijden in het gebied en het valt op dat er weinig of geen andere auto’s rijden.
Op de kaart staan wel enkele dorpjes, maar meestal is het nooit meer dan 1 huis, al dan niet vervallen.
Na enkele dagen te sukkelen met de gps, onverhard vergeten af te zetten, is het vandaag ook niet altijd makkelijk.
Onverhard is immers onverhard, en dan wil hij of zij je dan langs kleine paadjes sturen die we dan toch maar wijselijk laten links liggen.
Als backup hebben we nog een klassieke kaart en Google Maps offline, maar niets helpt.
Na verloop van tijd gekozen om toch richting kust te rijden. Een 30 km enkel , met de hoop om dan de eco trail te vinden.
Het kleine kustdorp is eigenlijk een nederzetting waar, denk ik, iedereen werkt bij de naastliggende mineralen mijn.
Voor de rest is het verlaten.
Wat wel tof was was een picknickplaats aan de kust , vlak aan een oud, gestrand schip.
Nadien terug richting gate gereden, dit was blijkbaar de ingang voor een deel te rijden van de eco Tour.
De man raadde me wel aan om de bandendruk te verlagen voor de losse zanddelen.
Nu hebben we wel een 4x4 maar dat is het ook.
Geen extraatjes zoals in Namibië, geen pomp, geen drukmeter,… dus lijkt het best om dit te skippen.
Via enkele omwegen richting ons verblijf. Onderweg genieten we nog van de rust, de wijdse zichten , en, weer komen we niemand tegen, ik,denk dat we vandaag maximum een 5 tal auto’s gezien hebben.
In garies nog een lokale supermarkt bezocht voor wat proviand en auto ook weer voorzien van diesel.
Killians Pas, Garies, NC, Zuid-Afrika
Naar Springbok.
Vandaag is onze volgende plaats maar een 125km verder noordelijker,
Het is wel zo dat we vandaag een deel rijden door het nationaal park namakwa. Alleez dat is toch het plan want wegen, kaarten en gps zijn hier niet zo eenvoudig, ook vandaag weer niet, maar na wat omwegen en aanpassingen zijn we er toch geraakt.
Het park zelf hebben we maar kort gedaan en hier hebben we enkele gemsbokken gezien, de eerste grote dieren van onze vakantie.
Een groot deel van de rit vandaag gaat door het bergachtig gedeelte met enkele bergpassen zoals de wildeperdehoekpas, 30 km keren, draaien , hobbelen, maar wel met enkele mooie uitzichten.
Na dit gedeelte te hebben bezocht kwamen we rond 11u30 terug op de n7 richting springbok, een half uurtje verder hebben we dan een nature park bezocht geogap, maar ook hier konden we enkele de toeristentoer doen, de weg, dieper in het park, daar was het te laat voor.
Tijdens de 13 km lange toer echter geen dieren gezien en na de toer hebben we dan ons lunchpakketje opgegeten.
We hadden immers brood en yoghurt meegekregen, kaas en chocolade hadden we gisteren gekocht.
Chocolade was het alternatief voor choco, want die hebben we niet gevonden.
Rond 14u30 zijn we dan aan ons verblijf aangekomen en kunnen we wat genieten aan het zwembad, erin is veel te koud.
Ook deze avond zal het weer behelpen zijn, bijna elke avond zijn er lange stroomonderbrekingen, loadshedding, dus .
Een zaklamp moet je dus zeker meebrengen.
Geen electriciteit is niet een beetje donker maar heel donker.
Messeklip Pass, Springbok, NC, Zuid-Afrika
Naar Augrabies
Vandaag hebben we 2 opties, de korte, snelle route of de gravelroute via de noordelijke kant van Namibië.
Vermits de korte route een kleine 3u30 is kiezen we voor de langere route.
In Springbok nog bij Checkers gestopt, zeg maar de Delhaize om daar wat proviand op te pakken, normaal komen we immers niets tegen voor de volgende 5 uur.
Mia een boterham in een Plastiek,driehoekig doosje, (pa kent dat wel) en Peter en vetkoek met kip met mayo. (Achteraf bleek dit wel lekker te zijn qua inhoud maar de koek was precies een oliebol). En nog wat koekjes, chocolade en pudding/yoghurt
Een koffie voor onderweg want door een misboeking of misverstand was er deze morgen geen ontbijt voorzien.
Iets boven Springbok zijn we dan richting de Namibische grens gereden en dat was dan ook de laatste auto die we de volgende uren gingen zien.
Best wel heel mooie uitzichten, het landschap ging meer en meer over in zandvlakte en minder en minder groen, best wel indrukwekkend.
Na een uur of 2 bleek er in een keer een werkman bezig met een grote schaaf om de weg te vlakken.
Het rijden was dus leuk.
Rond een uur of 1 hebben we dan een picknickplaats gezocht op een steen en na een 10 min kwamen er schapen en een herder langs.
Bij het vertrekken deed hij aanstalten naar ons en vroeg om water.
We hebben hem 2 flesjes en koeken gegeven, ik kan begrijpen dat dit nodig was. Uren lang niemand gezien en geen water of boom te zien.
We denken dat hij er gelukkig mee was.
Een uurtje later zijn we dan toch terug op de grote baan geraakt enniets na Pofadder zijn we dan opnieuw de gravelwegen gaan opzoeken richting Augrabies.
Vlak bij Augrabies verschijnen in eenmaal opnieuw wijnvelden en chique domeinen.
Één daarvan is ons verblijf waar we nog een tijdje van het koude zwembad kunnen genieten. Het is immers 35 graden en het voelt ook heet aan.
23° Mostly Sunny
Pofadder, NC, Zuid-Afrika
Augrabies National park.
Vandaag bezoeken we een park Augrabies dat bekend is in Zuid Afrika voor een zeer grote waterval.
Eerst wat administratie, de eerste poort daar moet je je registreren bij een parkwachter.
Maar betalen kan je er niet.
Een 4 km verder moet je je dan aanmelden met het ingevulde papier, deze info wordt dan ingetypt , je mag betalen, 504 rand voor toeristen, er zijn immers 3 tarieven, toeristen, buurlanden en zuid Afrikanen.
De waterval is voorzien voor vele toeristen en zelfs met een rolstoel kan je ze gaan bekijken.
De waterval, met heel wat verschillende uitzichtpunten is wel indrukwekkend p, zeker als je weet dat het in deze streek bijna nooit regent.
Een toerist wist ons wel te vertellen dat het waterdebiet vandaag dubbel zo veel was als gisteren. Blijkbaar heeft het hogerop toch wel wat geregend.
Na het bezoek zijn we dan de meer dan 100 km lange game drive gaan rijden.
Eerst enkele beekjes door en dan het park in.
Qua wild hebben we vandaag kunnen spotten.
Een zebra hebben we echter niet kunnen spotten.
Tijdens de picknick hebben we wel verre bezoekers en pottekijkers gehad.
De gemsbokken stonden op een veilige afstand te loeren.
Vermits het park kurkdroog lijkt is een waterbron de enige plaats met water dus logisch dat vele dieren zich hier ophouden.
Na een mooie dag genieten we ook deze namiddag nog van het zwembad.
Maar ook zoals gisteren, in de schaduw., de zon is te fel en het blijft 35 plus.
35° Mostly Sunny
Keimoes, NC, Zuid-Afrika
Naar kgalahari nationaal park.
Vandaag rijden we naar het verste punt van onze vakantie. Het park ligt immers op/in/tegen Botswana.
De weg is eindelijk simpel uit te leggen. Van Augrabies naar de n7, links naar upington, een redelijk,grote stad, dan naar het noorden naar Kgalahari Np.
In upington hebben we nog wat inkopen gedaan want afstanden zijn groot en winkels klein.
Rond Upington werden we reeds van 20 km op voorhand nieuwsgierig gemaakt door een grote toren met heel veel licht.
Het blijkt dat het een zonnepark is van 87 mw.
Dat de toren licht geeft of spiegels heeft is ons niet duidelijk geworden, maar men is hier wel mee met de toekomst.
De weg naar Kgalahari is 247 km door de rode duinen van de Kgalahari.
Indrukwekkend maar wel lang, 160 km zonder 1 dorp, benzinestation, niets.
Wel wat verkeer waaronder enkele vrachtwagens zout.
Op een 50 km van het park,is er terug wat beweging maar dat zijn enkele straatverkopers rond enkele lodges. Hier is het wel armoe troef.
rond 14 u zijn we dan aangekomen en na de nodige administratie , daar kunnen ze in Afrika wel wat van zijn we dan ons huisje gaan inladen.
Nadien nog de kleine toer van het park gaan doen, 115 km gamedrive.
Game is wel een groot woord, de klassiekers zijn aanwezig maar toch enkele nieuwelingen gespot, een kaapse vos, en enkele vogels.
‘s Avonds nog een kleinigheidje gegeten in het restaurant. (Is Mia niet zo goed bevallen) en dan op tijd bed in.
We vertrekken morgen voor 6 uur voor een gamedrive , dat lijkt ons beter dan vandaag bij 37 graden.
R360, Dawid Kruiper, NC, Zuid-Afrika
Gamedrive.
Vandaag zijn we er vroeg bij, zelfs na een minder goede nacht en rond 5u15 begin je bedrijvigheid in het park te merken.
We zijn dus helemaal niet de enige die vroeg gaat vertrekken.
Iets voor 6 waren we aan de gate, het is hier een raar systeem dat je telkemale je in het park rijdt je permit moet gaan halen en bij het buitenrijden moet terug binnenleveren.
Vandaag rijden we de grote toer van ongeveer 250/300 km. Of een 9 uur rijden, maar ons kennende zal dat wel korter zijn.
In het begin van het park zijnde enkele struisvogels, wildebees ,…
Maar na 40 km zien we een pak auto’s staan.
Gisteren was er hier melding gemaakt van leeuwen en inderdaad er waren er 2.
Zoals zo vele katachtigen lagen ze te rusten en trokken ze zich niets aan van alle aandacht.
Heel af en toe bewoon een poot maar meer ook niet.
Na een dik kwartier toch wat verder gereden maar eigenlijk is er niet zoveel wild te zien.
Wat wel opvalt is dat er precies veel brandschade is, zou dat de reden zijn van het beperkte wild.
Af en toe ruik je zelfs de brandgeur nog.
Het landschap van het park is wel mooi door het rode zand van de kalahari maar al bij al is het vrij eentonig.
Geen heuvels van betekenis dus vrij vlak zonder vergezichten,
Qua wild nog wel struisvogelkuikens gezien, steenbokken, …
Uit nieuwgierigheid toch nog een ommetje van 40 km gemaakt om terug richting waterput met de leeuwen te gaan zien, maar ze hebben zich verplaats en er is niets meer te zien.
Rond 13u30 hebben we dan onze picknick aan ons huisje gehad en dan enkele uurtjes aan het zwembad.
Mia wat rusten en bekomen.
Rustig en alleen, maar wel op een keiharde ligzetel.
Rond 17u vertrekken we nog voor een kort bezoek aan het park om morgen door te rijden naar Kimberley, de langste rijdag van de vakantie.
Bijna 700 km.
Dus ook om 6 uur weg.
Lower Dune Road, Dawid Kruiper, NC, Zuid-Afrika
Naar Kimberley
Vandaag vertrekken we ook weer vroeg want ik wil op tijd in Kimberley zijn.
Deze stad is immers wereldberoemd voor de diamantmijnen van de Beers.
Het nadeel is dat de stad op meer dan 600km ligt.
Achteraf bleek dit maar een 6u30 rijden te zijn.inclusief tanken
De gps zegt immers maar 3 of 4 meldingen en je kan je cruise op 120 km/u zetten voor meer dan telkens een uur.
Om 8u30 hebben we hierdoor de eerste 240 km tot upington al achter de rug.
Een tankbeurt met een kleine sandwich en rijden tot Kimberley.
Ook hier weer een bericht, geen tankstation voor de volgende 170 km. De vorige keer was het 160:km.
Kimberley is wel nog een grote stad maar sinds het stopzetting van het mijnen is het niet zo’n welvarende stad meer.
The big hole is wel een must see, echt wel,indrukwekkend met het hele verhaal erbij.
De enthousiaste gids nam ons mee in het hele verhaal.
Een topmoment is de big hole en de schatkamer.
Vermits het middag is nog een klein hapje en dan naar het hotel.
Oorspronkelijk was het idee om hier later aan te komen dus behalve een dakterras is er niet zoveel te beleven,.
De omgeving lijkt ons ook geen 5 sterren dus een rustige avond en namiddag in het hotel.
Zondag is hier ook rustdag en is de stad verlaten.
Natuurlijk ma nog gebeld om haar een gelukje te wensen met haar verjaardag. De
Kimberley, NC, Zuid-Afrika
Mokala np
Vandaag staat er een rustige dag op het programma, het park ligt immers op maar 65 km van Kimberley en onze slaapplaats is na het bezoek maar een uurtje rijden.
Het park in nieuw van 2004 en maar 160 km2 klein/groot.
Vanaf de hoofdbaan is het eerst nog een zandweg van 20 tot aan de eerste inkom.
Ook hier is weer een parkwachter de eerste administratieve man.
Het infocenter ligt ook hier weer dieper in het park, 6km.
Wat opvalt is de slechte staat van de weg, vele gaten, sporen en geulen.
Aan het center hangt een bord met de reden.
De laatste 2 weken heeft het 4x geregend en éénmaal zelfs 116mm.
De andere dagen 2~4 mm.
Mia haar zin om zebra’s te zien is al direct ingevuld, we zien er reeds snel enkele.
Het park heeft diverse wegen en hierdoor is het een leuk park op te rijden, 4x4 routes waarvan de meeste eigenlijk maar gewoon hoog gras in het midden hebben en gewone wegen voor toeristenauto’s.
Onderweg zien we weer een heel resem dieren, maar door de hoge grassen, struiken en bomen is het wel verrassender om ze te spotten.
Rond 13u hebben we dan, ook op een picknickplaats zonder afspanning de laatste stukjes van ons proviand opgegegeten.
Enkel 4x4 wegen waren door de regen wel uitdagend, onze spierwitte auto, alleez in het begin toch (is ondertussen bedekt met een stoflaasg binnen en buiten), krijgt een rode slijklaag van de vele waterplassen.
De laatste lus van de dag, het is ondertussen al na 14u, hoopten we nog giraffen te zien.
Deze hebben we nog niet gezien in dit park en ze waren hier gisteren gespot.
Na enkele km’s hoog te zoeken zagen we in de verte een rots, zo leek het toch.
Al bij al leek dat raar want in dit deel van het park waren het vooral grassen.
Bij nader inzien bleek deze toch te bewegen en was het een grote neushoorn, waw,…
Deze stond niet op het boekje van de dieren van het park.
Echt indrukkendwekkend en verrassend.
Een mooie afsluiter.
Nu nog een uurtje naar ons verblijf.
Na het bord met de ingang bleek het nog 12 km te zijn tot aan de lodge.
Een prachtige lodge met zich op de rivier , vanuit de kamers en vanuit het hoofdgebouw.
Het avondmaal , buiten op het terras, is een menu en last~minute heeft men nog een vegetarisch alternatief gemaakt en … het is een van de lekkerste gerechten van de vakantie .
Een aanrader.
De nacht is was onrustiger, de wind doet de bomen schuren over het dak en s morgens lopen de apen van links naar rechts op het dak.
Vermits dit een platen dak is werkt dit beter dan een wekker.
Naar Karoo np.
Vandaag vertrekken we uit Kimberley om eerst meer dan 500 km te rijden, vooral 1 weg.
Het voordeel van deze weg is, geen file en cruise op 120,
Dus 500km is maar 5 uur rijden.
Het landschap is niet echt afwisselend , dat toont nogmaals aan dat het land groot is , heel groot.
Vermits we rond 13u al in Hopetown zijn nemen we nog een broodje bij ene benzinestation en kunnen we om 13u30 het park al in.
Ook hier weer hetzelfde, eerst papieren invullen en dan door naar de receptie.
Valsspelen gaat niet want je met een uitrijvergunning hebben om het park te verlaten.
Op de map van het park staan leeuwen, dus dat is het doel vandaag.
Het park is voorzien van 3 mogelijkheden, toerist op asfalt (af en toe wel gravel en stenen) een vrij 4x4 deel en een te boeken deel.
Vermits,het al namiddag is kiezen we voor klasssiek en 4x4:.
In het begin van het park wel wat dieren gezien.
Zebra, kudu, gemsbokken,….
Maar geen leeuw.
Het is wel een zeer mooi park qua omgeving, Één van de mooiste.
Het 4x4 gedeelte is mooi maar door de ondergrond met stenen best wel hobbelig en na een eerste deel toch maar een inkorting genomen.
Het park heeft immers diverse lussen en dat is het leuke hieraan.
Achteraf al maar goed want bij het uitrijden was het al bijna 18 u.
Ons verblijf is simpel , net maar gedateerd.
Eten is blijkbaar gewoon een stuk vlees met friet, geen alternatieven.
Toch maar gekozen om lokaal te gaan eten (restaurant bij een benzine station)
Lekker maar…. Veel te veel pizza.
Op tijd gaan slapen en dan morgen naar Tankwa
Naar tankwa np
Dit deel van de vakantie vraagt wel wat rijtijd. De parken liggen immers redelijk ver uit elkaar.
Vandaag de kortste weg was 450 km en de makkelijke 500 km (1u30 sneller)
We kiezen toch maar voor de korte route, deze loopt immers door het gebergte en lijkt ons veel aangenamer.
Natuurlijk nog even tanken en proviand kopen bij Checkers.
Eerst moeten we wel nog 115 km de hoofdbaan nemen. Dat is een eenvaksbaan met aan elke kant een pechstrook die iedereen gebruikt om opzij te gaan als er een snellere achterligger aankomt.
Het is dus een 3 vaksbaan met tegenliggend verkeer waar je 120 km/u mag rijden.
Vrachtwagens 80-100.
Dus toch wel opletten in dit glooiende landschap.
Ook niet iedereen gaat opzij.
Na 115 km draaien we af naar een dorpje 65 km van de hoofdweg.
Hier is nog wel asfalt maar geen verkeer meer. Verrassend genoeg lijkt het wel een welvarend dorpje maar vanaf hier gaat het richting de bergen, wel een genummerde baan, dus gekend en onderhouden.
Naarmate de km’s vorderen wordt de weg bergachtiger en slechter. Af en toe is het stapvoets naar boven, van steen naar steen.
Verlaten is het niet helemaal, om de 10 km is er wel een boerderij of een verlaten boerderij. Nadeel is wel dat Mia vandaag meer dan 15x uit de auto moet op de poorten te openen en sluiten.
Het landschap doet ons vandaag denken aan de westkust , maar dan veel groter en veel uitgebreider , met eindeloze wegen .
Dit deel van Zuid-Afrika is niet voor mensen die behoefte hebben aan anderen.
Nadeel,vandaar is wel de felle wind , dus picknicken is in de auto.
Onderweg hebben we wel dipje in de weg gemist waardoor Mia uit haar zetel wipte, je moet constant opletten maar heels soms is het toch anders dan verwacht.
Je rijdt immers 80km\u af en toe.
Rond 14u30 zijn we al op locatie.
De laatste benzinestop in Middelpos, een klein pitluttig dorpje is gesloten, geen licentie meer.
Gelukkig kan ik nog 600 km en dat moet genoeg zijn voor morgen en overmorgen (tot aan een benzinestation.
Het dichtstbijzijnde nu is 1u30 rijden ,
We gaan genieten van het uitzicht, drankje …
Loadshedding (geen electriciteit) is ook hier van toepassing. Vandaag tussen 16u30 en 18u30.
Tankwa National park.
Na een leuke avond aan de bar, kijkend naar het wk voetbal , wij 2 samen met Sigi de manager , hebben we na een deugddoende nacht onder een dons een simpel ontbijt gehad.
Maar na een paar minuten kwam men vragen voor een full breakfast.
We hebben gevraagd om het aan te passen voor mia naar spiegeleieren (1) voor mij alleen spek.
Zoals zo dikwijls lukt dat moeilijk.
Mia kreeg spek, worst en 1 ei.Ik alleen spek.
Gelukkig waren de 2 katten en de kleine teckel blij met de rest .
Na het ontbijt zijn we dan het park ingetrokken.
Het is een atypisch park, er lopen immers ook gewone wegen door.
Na een mooie Gannaga pas kwamen we in het park gedeelte aan.
Eerst 15 km rijden om te gaan inchecken en te betalen.
Je kan evengoed in het park rijden zonder te betalen.
Het park is wel speciaal, je rijdt eigenlijk de ganse dag in een vlakte, omgeven door bergen.
Het is een woestijnklimaat dus niets van water te vinden. Geen water, geen dieren.
We moeten het dus vooral hebben van mooie vergezichten en een woestijnlandschap.
Niet typisch zand maar met kleine lage begroeiing.
Wat wel opvalt is dat het park maar 5000 bezoekers per jaar heeft en dat het onderhoud nodig heeft.
In het begin waren zelfs de kruispunten zonder borden, en als ze er waren, niet leesbaar.
Rijden op kaart is onbegonnen werk dus toch maar terug de gps ingeschakeld. Verloren rijden is hier geen probleem.
De ‘hoofdwegen’ liggen vol ribbels en zijn heel moeilijk te berijden, traag rammel je dooreen, snel is af en toe spannend.
Maar snel lijkt toch makkelijker .
Door het gebrek aan dieren waren we reeds rond 14u op enkele km’s van de gannaga pas toen precies onze auto veel lawaai maakt.
Vooral de kap rammelt.
Toch maar vertraagt en ik ruik verbrande …
Blijkt dat de band rechts achter totaal plat staat en reeds totaal kapot is, 1 scheur in het loopvlak en 2 scheuren in de zijkant.
Doeme, we moesten nog 1 dag zand/steenwegen doen en dan was het oké.
Er zit niets anders op dan op de zandweg de band te gaan vervangen.
Handleidingen zoeken om alle materiaal te zoeken en op de juiste plaats te zetten.
Het losdraaien ging gelukkig goed alleen bleek er een hangslot op de reserveband te zitten. … nu weten we waarvoor het 3 de sleuteltje aan de autosleutels dient.
Alleen het losmaken van het slotje heeft wel een tijd geduurd, dat deed tegen en je kon er alleen aan door onder de auto te kruipen.
Een dik uur later is alles vervangen en tijdens het opnieuw bevestigen van de kapotte band onder de wagen komt er in de verte een auto aan.
Die wist het moment ook wel te kiezen.
In de lodge als beloning een gintonic en een rum cola besteld.
Na een 2de keer Afrika is dit onze eerste kapotte band, dus al bij al valt dat nog wel mee.
Naar Cederberg.
Vandaag is onze laatste echte vakantiedag. Zaterdag is het immers de vlucht naar huis en dat is nooit een vakantiedag.
Vermits in Middelpos geen brandstof is en via de geplande weg van 350km er geen brandstof te vinden is lijkt het ons beter om noordelijk te rijden.
Ik heb nog ongeveer 400 km in de tank maar dat lijkt mij veel te nipt.
We rijden dus eerst langs Calvinia, ongeveer 1u30 rijden.
Calvinia is ook het dorpje waar de lodge gaat winkelen.
Onderweg wel nog genoten van de mooie uitzichten over het bergachtig landschap. Hier staat de ene Tafelberg na de andere.
Tijdens een korte stop is er zelfs een andere wagen gestopt om te vragen of alles oké is.
Lijkt mij logisch in dit verlaten omgeving.
In de buurt van Calvinia zien we nog eens asfalt, dat was ondertussen oom weer 3 dagen geleden.
Lang duur het niet want de hoofdweg naar Clanwilliam is weer een zandweg van 115 km.
Rond Clanwilliam zie je weer direct de grote contrasten, de ene kant van de weg een sloppenwijk met een stort ernaast, aan de andere kant een woonwijk met muren errond en een wachter.
De cederbergen zijn bekend voor de Rooibos thee maar na enkele stops, aan wat wij dachten de thee te zijn blijk bij aankomst in het hotel dat dit geen thee was.
We hebben dus geen rooibos gezien!
Als afwisseling hebben we vandaag wel enkele oude muurtekeningen en een grot bezocht.
Echt wel eens leuk na 3 weken toeren.
Doordat we de cederbergen langs Clanwilliam zijn ingereden hebben we wel een aanmelding kunne doen voor de grotten.
Hiervoor heb je blijkbaar een code nodig (voor een fietsslot aan de poort van het gebied)
Ons verblijf ligt in het centrum van Clanwilliam waar het druk is op vrijdagavond.
Ook hier staan rijen mensen aan de Bancontact hun loon van de week aan het afhalen, ook aan de lokale Aldi is het drukte van jewelste.
Bij aankomst was een medewerker van het hotel een auto aan het poetsen, ik zeg er iets over en hij stelt prompt voor om ook onze wagen te poetsen.
Oké!
200 rand (12 euro) geef ik hem en een rugzak en hiermee denk ik een zeer goede daad te hebben gedaan .
We kunnen beter op die manier de lokale mensen helpen.
‘s avonds lekker gaan eten , en ook hier valt het weer op, geen donkere Afrikaan te zien, alleen toeristen en lokale blanke inwoners.
Gelijkheid is in realiteit in Zuid Afrika nog ver te zoek.
16° Mostly Sunny
3 Park Street, Clanwilliam, WC, Zuid-Afrika
Zaterdag 27 november
Zondag 28 november