Reisverslag 100 alpenpassen in 6 dagen : Eindelijk klaar om te vertrekken, in de laatste week toch nog een laatste check-up gedaan en dan waren we klaar om zaterdag in alle vroegte te vertrekken. Zaterdags om 6u30 zouden we vertrekken. Tijdens de eerste 150 km zijn we wel al 4 keer gestopt om de motoren te checken en de spanbanden nog eens extra aan te trekken. Zo 2 wiebelende motoren om een aanhangwagen is immers ook niet alles. Na 150 km hadden we eindelijk het gevoel dat deze vaststonden. Eénmaal we Duitsland inreden kregen we het gevoel dat we in Nederland reden, overal oranje, en het werd er niet beter op. Dichter bij Basel werd het alleen maar erger, Nederland speelde immers de kwartfinale van het EK2008. Aan de Zwitserse grens moesten we uit de rij voor een controle, dit vooral voor het vignet van de aanhangwagen. Dit is dus geen overbodige luxe. Rond vijf uur waren we op weg over de laatste hindernis, een 1ste bergpas, maar dan met de auto. Op 300 m van de top sloeg het noodlot toe, game over met de wagen, witte rook en geen vermogen meer. Gelukkig konden we de auto parkeren op een veilige plaats. Eerst gedacht om de wagen wat te laten afkoelen maar dan bleek niet te helpen. Na een tijdje toch maar Assistanvce gebeld en ja hoor, vier uur later was de sleepdienst ter plaatse. Eerste diagnose, kapotte turbo. De tijd hebben wij wat verdaan met een autoshow, 30 ferrari's, Lamborgini's vlogen over de bergpas. Ondertussen hadden wij de motoren al van de aanhangwagen gehaald en hebben wij de sleepdienst gevolgd. Het hotel was al verwittigd dat we later kwamen.
Dag 2 : 's morgens vertrokken voor de eerste rit in de bergen rond het meer van Genève. Natuurlijk eerst wat ontwennig maar langzaam aan ging het steeds beter. Onderweg bij toeval het dorp gepasseerd waar de wagen stond. Het aantal passen was niet meer te tellen, ze zijn immers niet allemaal benoemd en soms wist je zelfs niet wanneer er een volgende aankwam. Deze passen zijn leuk maar de omgeving is nog zeer stedelijk, je rijdt nog niet in de open natuur. Sommige passen waren zo klein dat ze amper op de kaart staan ,laat staan aangeduid. Tijdens de middagpauze van koffiekoeken nog enkele telefoontjes gepleegd om de stand van zaken te checken van de wagen. In de namiddag kregen we het eerste hoogtepunt 'Col des Glières". Bovenop deze col lag een vakantiedorp en de laatste km waren zand en stenen. Hopelijk zijn er voor de rest van de vakantie niet teveel van deze. Rond 5 uur kwamen we aan het hotel aan, alles gesloten. Gelukkig konden we de bazin bellen en kwam alles in orde.
Wat bleek nu, geen eten of drinken in deze verlaten stad op zondag. 5 km verder wel. Wij dus 's avonds als toeristen per moto gaan eten aan een mooi meer.
Dag 3 : In de loop van voormiddag gestopt bij COL LE REVARD, dit is eigenlijk niets meer dan een dorp bovenop een rots, hier waren de vergezichten geweldig, 360° zicht met de eerste sneeuw in de verte. In de namiddag verder door de uitlopers van de VERCORS. Laat in de namiddag nog langs de commercie van Alpe D'huez gereden, behalve de mythe vond ik er niet veel aan. Natuurlijk moet je deze wel gedaan hebben. Onderweg de nog enkele tientallen moedige fietsers tegengekomen, zij liever als ik. In de vroege avond in ons hotel aangekomen, verplicht binnen moeten eten, het terras was alleen voor meer dan 2 personen. De frankensteinbediening was de moeite, beiden mogen direct meedoen in de volgende verfilming.
Dag 4 Hier vond ik dat de vakantie echt startte, eindelijk het gevoel van bergen en vergezichten. We reden hier ook de VERCORS echt binnen, Col de MENEE is een echte aanrader. GORGES DES GATS is een must. Links en rechts bergwanden. Het meer van SERRE-PONCON gaan we later nog eens tegenkomen. Het azuurblauw water steekt schril af tegen de ruwe rotswanden. Gelukkig kunnen we vandaag ook af en toe eens genieten van een "snelle pas", af en toe eens doorrijden op een "national" is een zeer aangename afwisseling.
Dag 5 : Na de vorige avond genoten te hebben van de zeer leuke stad SISTERON kwamen vandaag de echt hoge alpenpassen aan de beurt. De Col D'allos was onze 1ste 2000der. Deze col is technisch niet zo eenvoudig, kleine, venijnige bochten met weinig zichtbaarheid. Bovenop deze col genoten van een eenvoudige ommelet met zicht op teletubbieland. 's namiddags kwamen we aan het keerpunt van de rit. De Col de la FAYE geeft de mogelijkheid om de zee te zien bij goed weer. In de loop van de namiddag nog enkele cols gedaan, de laatste 3 van de rit zijn zeker aanraders. Redelijk op tijd in het hotel aangekomen om toch nog beperkt te kunnen genieten van de middeleeuwse stad ENTREVAUX.
DAG 6 Deze was voor mij de beste rit, echt het hooggebergte. Cime de la Bonette (hoogste pas van Europa), en Restefond zijn cols die je als motorijder moet gedaan hebben. Onderweg Col de la Cayolle zeker niet vergeten. Tijdens de rit nog genoten van fauna en flora. We hebben immers verschillende diersoorten gezien, een hert, marmot en dan nog een hele vrachtwagen schapen. Op weg naar Cime de la Bonette nog een verplichte rustpauze van een dik half uur. Arbeiders waren bezig met het vernieuwen van het wegdek en beurtelings verkeer, ieder uur een 5 minuten doorgang. De schrik van het niet kunnen passeren van de col de la lombarde was eindelijk opgelost, hij zou open zijn. Achteraf bleek dat deze niet gesloten was van de sneeuw maar van de wegenwerken. De asfalt waar we overreden was nog warm. Pas heel laat kwamen we in ons hotel aan, 385 km in de bergen is eigenlijk teveel voor één dag. 's morgens vertrokken om 8u15 en pas om 19u15 in het hotel aankomen is te lang. Morgen stond er eigenlijk nog een langere rit voor de boeg maar enkele zaken zorgden voor een aangepaste rit. 1) we willen de wagen graag ophalen op vrijdag om geen tijd te verliezen op zaterdag 2) mijn achterband begint er met de minuut slechter uit te zien. Tijdens het avondeten beslissen we toch maar om morgen de geplande rit aan te passen. Recht naar de autostaanplaats lijkt ons het beste. Ik beslis 's morgens om uit te kijken naar een vervangband.. Gelukkig slapen we in een grote stad 'BRIANCON'
Dag 7 en 8 : De geplande rit van 440 km gaat niet door. We plannen wel de GALIBIER, TELEGRAPHE en MADELEINE. 250 km ipv 440 km moet zorgen dat we rustig kunnen rijden en tijd genoeg hebben. 's morgens op zoek gegaan naar een reserveband. Uiteindelijk terechtgekomen bij een 3de garage, de 1ste verkocht er geen, de 2de had geen tijd en de 3de was eigenlijk niet om aan te zien, zo een rommel, maar hij verkocht en kon de band plaatsen. Gelukkig heeft een Honda VFR een makkelijk systeem om de achterband te wisselen. Na anderhalf uur konden we onze reis verderzetten. Tijdens het afrekenen toch nog even verschoten, de baas van de garage had mijn moto buiten gezet en was er mee weg gereden. Pas na een kwartier kwam hij er opnieuw mee aan, de nieuwe band was ondertussen ingereden. 'oke' was het enige dat hij zij. Deze nieuwe band gaf mij een goed gevoel om de laatste dag veilig uit te rijden. Rond 5 uur kwamen we aan de garage aan en hier was er gelukkig redelijk goed nieuws. De kostprijs van de herstelling viel immers bijna 750 euro lager uit dan gevreesd. Eerst snel gewisseld van kledij, een week rijden met 25-30 graden is immers niet altijd even leuk. Na een dik uur waren we klaar met de auto, de moto's veilig en planden we om naar het hotel te rijden.
Tijdens de weg naar het hotel, zagen we weer iets onheilspellends. De wagen rookte weer, nu niet wit maar een andere kleur en hij rook naar olie. Toch maar rustig voorgereden en na enkele minuten weer hetzelfde maar minder. Via de kaart toch maar een alternatieve weg gezocht om de bergpas te vermijden en rond te rijden om zo de auto te sparen. Samen besloten we om misschien toch maar een uurtje of 2 verder te rijden om dan morgen heel rustig naar huis te rijden. Gelukkig was na verloop van tijd er niets meer te zien aan de wagen. Misschien was het olie dit in de uitlaat zat die door de warmte verbrand was. Rond 21u kregen we het idee om toch maar te blijven rijden en richting huis te rijden. Afwissellend gereden en rond 7u kwamen we 's morgens terug in Mol aan. Alles afgeladen en gaan slapen. Mia was gelukkig blij mij terug te zien en kon om 7u15 rustig gaan werken. In de loop van de namiddag alles uitgepakt en 's avonds genoten van een buitenfeestje. De vakantie was weer achter de rug. Spijtig genoeg met stukken aan de wagen, maar vooral zonder ongevallen.
Besluit : De rit van Motoren en Toerisme is zeker een aanrader maar persoonlijk zou ik toch enkele aanpassingen doorvoeren. Dag 1 en 2 korter maken. Minder km per dag. 2100 km op 6 dagen in de bergen is echt te veel. Enkele van de kleinere cols laten vallen. Frankrijk : Wegen : alle mogelijkheden, van splinternieuw met warme asfalt tot versleten. Al bij al goed, zeker de grotere en bekendere cols. Eten : lekker, maar 's avonds best een volledige menu kiezen Drinken : 2,50 tot 3 euro voor een Cola Ontbijt : frans brood met confituur, met geluk een yoghurt of kaas. Cols : de moeite Benzine : regelmatig tanken is een aanrader, stukken van 120 km zonder pomp is geen uitzondering Hotels : voor verbetering vatbaar, de volgende keer ga ik hier meer aandacht aan schenken, een garage of staanplaats is niet makkelijk om te vinden. Best toch wel een 3sterren hotel kiezen, 2 sterren is soms te min.
© 2012 Peter Vansteenkiste - Mia Willems Contact Me