Vertrek 's morgens rond 3 uur waren we al wakker, kwestie van niet te laat op te staan. De wekker stond immers op 3u45. Met de eerste trein naar brussel zodat we goed op tijd aankwamen. Na een klein ontbijt in een lokale Panos kon de rit per tgv beginnen. De TGV is leuk maar eigenlijk is het precies een oude trein. Dat de trein al een hele tijd meegaat zie je goed.
De tgv zelf stopt in het luchthavengebouw van Charles De Gaulles. Net zoals bij de vorige reis naar Azie is het op CDG een drukte van jewelste, alles staat zo kort op elkaar. Checkin en douane op nog geen 10 m van elkaar,dus is het logischerwijze hier steeds een chaos.vliegtuig vertrok perfect op schema, alleen een gatewijziging. Het nadeel van deze vlucht is overduidelijk : je vliegt overdag maar komt 's morgens aan. Je mist een nacht en je moet de dag door in Vietnam. Na een hobbelige vlucht en een inslaper arriveerden we al om 6 uur in Vietnam. De groep bleek uit 17 reizigers te bestaan, gelijk verdeeld tussen jong en oud.
Na de verplichte verbindingsrit naar het hotel zijn we eerst even gaan kennismaken in een cafe rechttegenover het hotel. In de voormiddag stond het Mausoleum van Ho Chi Minh en het presidentieel paleis op het programma, even belangrijk als Lourdes in Europa. Spijtig genoeg was het lichaam in onderhoud en was het gesloten. We moesten ons tevreden stellen met de buitenzijde en een bezoek aan de beroemste één-pilaar pagode van Hanoi.
Na een eerste rijstlunch in een lokaal opleidingsrestaurant waren we vrij tot 15u30.De geest zei wakker blijven maar het lichaam zei te gaan slapen. Om enigsinds wakker te blijven zijn we dan maar gaan zwemmen op het 4deverdiep. In de namiddag stond het waterpoppentheater en een rit per cyclo op het programma. Het poppentheater was leuk, maar bij iedereen is het licht toch even uitgegaan. 30 uur wakker blijven is niet niets.rit per cyclo is een belevenis op zich. Rijden tussen 10.000 brommers en enkele auto,s, allemaal op 10 cm van elkaar is niet te vergeten. De rit liet ons verschillende wijken van Hanoi zien. Elke wijk met haar specialiteit. Speelgoed, metaal, kleding, eten. Na een afkoeling in het zwembad zijn we rond 21u30 gaan slapen.
Woensdag : De natuurwonderen van Vanlong en de drijvende dorpen van Kenh Ga
Omstreeks 6u45 opgestaan, na een deugddoende nacht. Na het ontbijt vertrokken we voor een dagje bootjevaren. In de voormiddag hebben we het natuurreservaat van VanLong bezocht. Vooral flora, fauna is er bijna niet te zien. De kalkrotsen zijn momenteel echter in gevaar. Grote mastodonten zijn hier heel intensief bezig met ontginning. Je hoort de ene knal na elkaar waarmee ze de rotsen opblazen.
Het lunchmenu was het lokale geitenmenu, speciaal maar toch lekker. Na een rit van bijna een uur kwamen we aan bij deel 2 : opnieuw varen, maar dan gemotoriseerd.had ik iets meer verwacht van de drijvende dorpen. Je zag wel veel activiteit, vissers, bootwerven, slakkenvangers, woonbootjes. Het leven op het kanaal had ik mij anders voorgesteld. Na het boottochtje zijn we per ossekar door de hoofdstraat getrokken. Hoofdstraat is misschien veel gezegd. Je zag hier heel veel activiteit, meubelmakers, kappers,... 's avonds hebben we in een groot restaurant gegeten. Het eten vraagt wel wat gewenning. Je krijgt niet een gerecht per persoon, maar wel vele kleine gerechten op tafel en neem maar weg.is wel dat je verschillende dingen kan proeven, nadeel is dat het anders eten is. Goedkoop is het zeker, 13 euro voor 2 personen, met elk 3 biertjes is bijna gratis.
Halong Bay : Vandaag vertrokken we reeds om 8 uur voor een tweedaagse tocht door het wondermooie Halong Bay.Vanuit Hanoi was het wel 3-4 uur rijden. Onderweg natuurlijk gestopt bij een commerciele plaats, een steenhouwerij. Hier ging men wel van ruwe steen tot afgewerkt product. Rond 12 uur zijn we dan afgevaren met 2 van de 100 traditionele jonksrichting Halong Bay. Aan boord hebben we dan direct een zeevruchtenlunch gekregen. Ikzelf heb in mijn hele leven nog nooit zoveel vis gekregen, laat staan opgegeten In de loop van de namiddag zijn we dan aangemeerd voor een bezoek aan een grot en een pagode. Hier kreeg je een prachtig gezicht over Halong Bay voorgeschoteld. Na de inspanning van de klim naar de pagode was het tijd voor ontspanning. Zwemmen in een baai, met temperaturen waar zelfs Sunparks jaloers op is.Na een dik half uur was de pret over, kwallen zwommen rond de boot.Spijtig genoeg was het zelfs iets te laat. Een van de medereizigers wasgestoken. Na de tweede zeevruchtenlunch werden de banken buitengesleurd en was dit het begin van een superleuke avond. Deze avond was de mogelijkheid om elkaar te leren kennen.
Omstreeks 12u30 was het tijd om te gaan slapen, dit om morgen erger te voorkomen. De volgende morgen waren we al om 6uur wakker. De kamer zelf was ruimgenoeg, maar het worstelen met de chinese airco en de steeds ronkende generator had voor een vrij korte nacht gezorgd. Pas rond 7u30-8uur kwamen de anderen boven water. Ondertussen hadden we echter een prachtige ochtend gehad in Halong Bay. De ochtend was heel helder en klaar zodat het nog mooier was als gisteren. In de loop van de ochtend hebben we dan een ingesloten baai bezocht. Spijtig genoeg was toen de hemel al opnieuw overtrokken. Rond de middag zijn we dan aangemeerd voor de rit naar Hanoi.
Deze avond vertrekken we daar per trein naar Hue. De treinreis op zich is een hele belevenis. Het coupeetje van 4 deelden we met Stephanie en Bart. Na wat geworstel met de baggage konden we vertrekken voor een rit van 13uur.Tijdens de avond hebben we met Winde, Frederick en Bert nog enkele gezelschapsspelletjes gespeeld. Samen met bier, chips, drank en nootjes was het een gezellige avond. De benodigdheden hadden we immers meegebracht vanop een lokaal marktje dat we onderweg hadden aangedaan. Om helemaal op te gaan in de treinreis zijn we er nog eentje gaan drinken in de restauratiewagen. Eerst 10 wagons door, eerst onze eerste klas, nadien 2de klas (ijzeren bedden en 6 personen per coupe), dan gewoon zetels. Alles was wel volzet. Rond 23u30 zijn we dan in de pasgekochte zijden slaapzakjes gekropen.Iedereen dacht immers dat het vies en vuil zou zijn, maar al bij al viel het nogal mee. Rond 5uur ben ik dan wakker geworden van de opkomende zon over de enorme rijstvelden. Reeds voor acht uur kwam onze trein in Hue aan. In het hotel hebben we dan genoten van een douche en een lekker ontbijt. Douchen was immers al meer dan 24 uur geleden.
In Hué hebben we dan de 2 Mausoleums bezocht. De ene vrij somber, de andere kleurrijk en fris. In tegenstelling tot wat iedereen vermoed dateren deze allebei van de 19-20ste eeuw. Na het middagmaal stond het bezoek aan de Unesco-beschermde Citadel op het programma. Het deel van de "verboden stad" heeft echter heel wat geleden onder de oorlogen. Platgebombardeerd in de VN oorlog. Momenteel worden deze met de hand hersteld. Er was nog werk tot 2020. Na de rit per cyclo konden we de markt bezoeken.Deze grote overdekte markt is een allegaartje van allerlei kraampjes.Meestal stond wel soort bij soort. Kleding, schoenen, horloges,... De vrije avond hebben we gegeten bij USHI, een copy van de bekende Nederlandse dame, de pousse cafe in een bar "Brown Eyes" vlakbij, hier komt men toeristen en Vietnamezen tegen. East meets West. Onze gids woont hier immers en kent de stad dus perfect.
De rondvaart op de Parfumrivier . Hier zag je het leven en werken op de rivier. De pagode was vrij uniek en typisch. Deze deed ook dienst als klooster met jonge monikken in blauwe en bruine gewaden. De kleurrijke monikken zijn voor Cambodja. De rit naar Hoi An gaat over de Wolkenpas met enkele meren en lagune's. Wolkenpas was eeuwen geleden de scheiding tussen Noord en Zuid. Momenteel wordt deze enkel nog gebruikt door toeristen en tankwagens. De pas ligt inderdaad in de wolken.In DA NANG bezochten we een Hindoe museum van de CHAM dynastie. Na het bezoek aan de Marmerberg en Marmersstraat met honderd winkels en steenkapperijen, die allemaal hetzelfde verkopen zijn we rond 6 uur aangekomen in ons resort. 's Avonds hebben we lekker gegeten, ….. à volonté voor 10 € of 250.000 DONG.voor 5 euro. Duur is het voor de toerist in Vietnam zeker niet. Voor ongeveer 100.000 Dong (4 euro) kan je er al eten en drinken.
Hoi An Het bezoek aan het pittoreske HOI AN is zeker een aanrader.Het dorp dat op de lijst van de UNESCO staat, met de overdekte chinese brug en pagodes is eveneens het centrum voor kunst: zijde en stoffen. Tijdens een bezoek aan een atelier hebben we een vest, 3 broeken en een topje op maat laten maken voor 330 USD of ± 210 euro. Andere medereizigers hebben op andere plaatsen maar iets meer dan de helft betaald (!). 's Namiddags hebben we genoten aan het zwembad. De avond hebben we doorgebracht in Hoi An. In een Australisch steakhouse genoten we van een lekkere maaltijd als een aangename afwisseling van de rijst en de noedels. Na enkele poolgames zijn we rond 1 uur gaan geslapen.De volgende ochtend : wake-up call om 6u15.
Fietsen in Vietnam hoort erbij. De rit van ± 10 km liep langs autentieke plaatsen en dorpjes met enkele rijstvelden onderweg.enkele foto's van rijstplukkers en zelfs dansers is iedereen veilig en wel opnieuw per fiets in het hotel aangekomen.valies klaarmaken, en al zwemmend wachten op de door ons op maat bestelde kleding die netjes op tijd op het afgesproken uur werd geleverd.werken de Vietnamezen: bomen snoeien. Een palmboom omhakken gebeurt in 2 keer: 6 m boven de grond met een bijl, zonder dat ze vastgebonden zijn.ook nog een bezoek aan de dokter: mijn voet is reeds 4 dagen gezwollen. Een infectie van een wondje wordt verholpen met antibiotica en rusten. Rusten is iets moeilijker want morgen zitten we in Saigon met een bezoek van de stad en de beruchte vietnamtunnels. Om 5 uur vertrekken we naar de luchthaven van DANANG om daar de vlucht naar SAIGON of HO CHI MINH CITY te nemen. De volgende 3 dagen staat Zuid-Vietnam op het programma.
Cu Chi Tunnels 's Morgens zijn we vertrokken om de Cu Chi tunnels te bezoeken op ongeveer 70 km van Saigon. Spitsuur in Saigon is een belevenis op zich. Een kruispunt met 200 wachtende brommers is niet te overzien. Er wonen 7 miljoen inwoners en er zijn 3,2 miljoen brommers., voorrangregels bestaan hier niet: alleen veel toeters. Hier telt de wet van de sterkste en van de durvers. Combinatie van lef en niet stoppen is hier de boodschap. De tunnels zijn ook een belevenis, gangen, bunkers, ontsnappingspunten en vallen zorgen voor een ingenieus systeem. Spijtig genoeg is alles gemaakt op maat van de vietnamezen en is het voor iets grotere mensen niet zo makkelijk. Maximum 90-100 cm hoog en 60 cm breed, bijna 3 à 5 m onder de grond, met weinig lucht is een niet te vergeten ervaring. Na een tactische demonstratie zijn we rond de middag terug in Ho Chi Minh (Saigon) voor de lunch. Niettegenstaande we meestal zeer lekker gegeten hebben was het deze middag wel zéér mooi gepresenteerd maar iets minder goed. In de loop van de namiddag bezochten we nog het bekende oorlogsmuseum in Saigon. Foto's, video's en misvormde embryo's laten iedereen stil worden. Hier zag je hoe de oorlog echt was en wat de gevolgen waren. Het stadsbezoek beperkte zich tot de post, de kerk en enkele oude hotels. Meer is er in de stad echt niet te zien. 's avonds splitst de groep zich in 2 om te gaan eten. Eén groep kiest alvast voor italiaans eten à volonté in de backpackerswijk.
Mekong Delta Om te ontsnappen aan de drukte van de stad gaan we vandaag richting Mekong. De rivier- delta is op haar breedste punt tot 10 km breed. De delta zorgt ervoor dat er verschillende eilanden ontstaan zijn. Met een bootje zijn we de Mekong overgestoken naar een minder druk bevolkt eiland. Hier bezochten we nog enkele dorpjes. Het ene biedt rijstwijn en thee, cocos en cocosnootjes en honing aan, het andere bananenwhisky en een karamellenmakerij.
De tocht naar de boot gebeurde in vier sampans: bootjes zonder motor voor 4 à 6 personen langs de kanalen. De overzet was iets te laat gepland: onderweg werden we getrakteerd op een fikse regenbui en hevige winden. Op de terugweg was er een bezoek aan de pagode gepland. De boedhistische tempel was mooi beschilderd en voorzien van een enorm boedhabeeld. Ook binnenin de tempel was het de moeite waard. De aankomst in Saigon was in het ultieme spitsuur. Dit verkeer moet je gezien hebben om het te geloven. Voetpaden, rode lichten, politie: niets houdt een vietnamese brommer tegen. Na een partijtje zwemmen op de vierde verdieping zijn we 's avonds gaan eten … met entertainement: de gebakken rijst werd door de obers door de zaal gesmeten en terug opgevangen. Leuk om zien.
CAMBODJA
Vertrek om 9 uur naar Ho Chi Minh Airport. De luchthaven is hypermodern en functioneel maar duur: 3 USD voor een cola. De korte vlucht- met eten - was zo voorbij. Na een dik uur vliegen landden we in Cambodja. Eerst de verplichte visacontrole en daarna rijden we door naar het meer van TONLE SAP. Dit meer is een specialleke op zich. Het meer is nu 3 tot 4 keer groter dan in het droge seizoen. Het meer loopt vol doordat het water niet weg kan en gevoed wordt door het water van de Mekong. Deze moet zoveel water vervoeren dat het meer eigenlijk dient als overloop. Hier leeft iederen in paalwoningen of op woonboten (drijvende huizen). Alles is hier aanwezig : winkels , kerk, karaoke… Op de terugweg zijn we gestopt aan een lokaal restaurant en hebben er 'muis' gegeten. Het was lekker Indien niemand iets zou zeggen, zou je niet weten wat je eet. 's Avonds eten we in Siem Reap in restaurant “Red Piano” uitgebaat door een belg. Daarna hebben we nog een stapje in de wereld gezet in een lokale poolbar. In de voormiddag bezochten we Ankor Thom, de hoofdtempel maar minder bekend. Hier zie je nog het hindoe en boedistische verleden van Cambodja, heel indrukwekkend wat hier te zien is. 450 km historische sites. TA PROHM is de plaats waar Tomb Raider gedraaid is. Deze tempel ligt nog volledig in het bos: bomen groeien in en rond de tempel. Zeer indrukwekkend. 's Middags hebben we ons opgefrist: 35-39°C warm en een zeer hoge luchtvochtigheid kruipen in je kleren. Om 15 uur vertrekken we naar Ankor Wat : de grootste tempel, ook de bekendste. Dus veel toeristen.eerste indruk is wauw, de tweede is minder, maar de binnenkoer is om niet te vergeten. Je moet het gezien hebben. Na het avondmaal vroeg naar bed vandaag . Morgen wake-up call om 5u30.
De vlucht richting Phnom Penh ging over het waterige Cambodja. Waterrijk door de groei van het meer. Blijkbaar kan tot 1/3 van Cambodja onder water staan. Na vijftig minuten stonden we al in Phnom Penh, de hoofdstad met het koninklijk paleis. De zilveren pagoden met een zes ton zware zilveren vloer laten de verkeerd verdeelde rijkdom duidelijk zien. De troonzaal was niet te bezichtigen omwille van de verkiezingen een paar weken geleden. Nadien brachten we nog een bezoek aan een klooster. Omwille van “boedistisch allerzielen” was er vrij veel volk. Monikken, bedevaarders en bedelaars maken deel uit van het beeld. Na het eten vertrokken we naar het gruwelijke verleden van Pol Pot. 50% van Cambodja is immers op vier jaar dood gemarteld. De bedoeling was dat alleen de door hem uitgekozen personen overbleven. In ondervragingskamp SS21 zijn slechts 7 personen van de 17.000 in de mogelijkheid om het verder te vertellen. Het “opvoedingsgesticht” was immers de plaats waar iedereen vermoord werd. Een gedenkteken van 8900 schedels - zijn maar een deel van het kamp - werd opgericht. De botten, tanden, kledij en gedenktekens die je overal ziet, doen iedereen stil worden. Gelukkig kunnen we 's avonds alles doorspoelen tijdens het laatste gemeenschappelijke avondmaal. Maandag begint immers voor velen de strandvakantie. Na het avondeten zijn we nog met 6 personen een nachtclub binnengestapt. Wij zedig als koppel, Alleenstaande mannen hadden meer aantrek. Minimum twee dames voor één man was de regel.
: de Verloren Dag
Na het ontbijt namen we uitgebreid afscheid van die mensen die geen strandvakantie boekten. Ze hadden nog een vrije dag en gingen naar het nationaal museum en de markt. Wij vertrokken naar de luchthaven rond 11 uur. De vlucht duurde minder dan een uur. Omdat het een buitenlandse vlucht was moesten we minstens 2 uur op voorhand in de luchthaven zijn. Na een beetje vertraging en de Vietnamese procedures zijn we rond 15u30 vertrokken naar Miu Ne. In de brochure duurt de busrit maar 3 uur. Wij deden er echter 5 à 6 uur over, langs één lange straat met winkels, winkels, winkels…omdat we geen lunch gekregen hadden, hebben we ( 9 personen) onderweg een hapje gegeten. Om 21u15 kwamen we in ons hotel aan. Blijkbaar onverwacht want onze reservatie was nergens te vinden. Na 15 minuten kregen we toch een bungalow voor één nacht. De volgende dag zouden ze het verder uitzoeken. Een biertje aan de bar en dan konden we gaan slapen.
Vandaag hebben we blijkbaar eens bijgeslapen: pas rond 9 uur werden we wakker. Het ontbijt deed deugd. 's Morgens buiten zitten met zicht op het zwembad en de zee is geweldig. Toen was het kamerprobleem aan de beurt. Dit werd snel opgelost: we mochten voor de ganse week blijven in dezelfde bungalow : zicht op zee, zwembad en 1 minuut van de bar. Wat wil je nog meer. 's Middags hebben we lokaal een uitstap geboekt voor een bezoek aan de bekende duinen van Mui Ne. 15 USD i.p.v. 50 in het hotel is wel een duidelijk verschil. Om 5 uur de volgende dag moesten we al vertrekken en niet tot 9 uur in bed blijven liggen. Deze duinen zijn zeker de moeite waard, precies alsof je in het midden van de woestijn staat.
