PERU (Rondreis in 15 dagen) Schatten van de Andes’
Maandag 7/9/2009 :
Vandaag reeds om kwart voor drie de wekker gezet. We werden immers afgehaald omstreeks kwart voor vier. Om 8u30 vertrok onze vlucht naar Madrid om dan hier verder te vliegen naar Lima. In Madrid is het steeds wat zoeken maar na een fikse wandeling en een treinrit waren we in de juiste vertrekhal. Klaar voor twaalf uren vlucht. Het nadeel is wel dat het een dagvlucht was en dan nog met iberia. (=Miseria) Overdag is iedereen immers veel vinniger. Iberia komt nogal nors over tov de aziatische maatschappijen. Rond twaalf uur 's nachts belgische tijd (17u00 lokaal) waren we dan in Lima. Na de verplichte controle en baggageafhandeling zijn we dan door de 10 miljoen mensenstad gereden. Het was volgens de gids helemaal geen echt Peru. Vanaf morgen zouden we het echte Peru gaan ontdekken. Nog een snelle hap en dan het bed in. Morgenvroeg om 4u45 worden we immers gewekt.
Dinsdag 8/9/2009 :
Vandaag rond zes uur vertrokken voor een rit door het drukke Lima om dan na 2 uur eindelijk Lima uit te rijden. Lima is immers 80 km lang. Hier zag je alles. Arm en rijk zoals in alle grootsteden. Na Lima kwam de 2 de grootste woestijn van zuid-amerika opduiken. Vandaag staat alles in het teken van de woestijn. 400 km woestijn gebied. In de voormiddag bezochten we de 'Ballestas Eilanden'. Bekend voor enerzijds de vogelstront die vroeger goud waard was als meststof en anderzijds voor het gebied van tientallen vogelsoorten en andere diersoorten. De meest indrukwekkenste waren vooral de zeeleeuwen, pinguins en pelikanen.
Na het middagmaal nog een twee uur verder naar de echte woestijn. Om daar 25 km door zandduinen met open jeeps te rijden. Hier kregen we de kans om te sandboarden. Echt de moeite. Samen met de snelle buggyrit een aanrader. Na de rit vertrokken we voor de laatste 2 uur bus om rond 7 uur in Nasca aan te komen. Een lange maar geslaagde dag.
Woensdag 9/9/2009 :
Na het lekkere avonmaal in Nasca (in open lucht met een jas aan) hebben we een normale nacht gehad. De jetlag is er bijna uit. In de vroege voormiddag was voorzien dat we over de nazcalijnen gingen vliegen. Er hing echter een lage bewolking waardoor vliegen eerst uitgesloten was. Gelukkig hadden we tot 10uur tijd om al dan niet te vertrekken. Gelukkig klaarde de hemel op en konden we genieten van een prachtige vlucht over de historische lijnen. Deze bestaan al eeuwen en door de droogte blijven deze onaangetast. Rond 10 uur was iedereen aan de beurt geweest en kunnen we ons klaarmaken voor een lange busrit van 11 tot 13 u. De rit loopt door een enorme steenwoestijn. Een woestijn in Peru was niet echt te verwachten, de reden hiervan is de koude waterstroom die ervoor zorgt dat het water te koud is om te verdampen waardoor het ook niet kan regenen . Deze trip geeft perfect het speciale van Peru weer. Een trip van enkele 100den km langs de uitlopers van de Andes. Zandduinen, rotsen, bergen en woeste zee. Pas rond 9uur kwamen we in Arequipa aan, gelegen op 2300 m om hier 2 dagen te blijven. Het avondmaal genoten we in Chi Cha, een restaurant van een van de bekendste koks van peru. Morgen kunnen we uitslapen, vertrek pas om 9u.
Donderdag 10/9/2009 :
Deze morgen echt kunnen uitslapen. Pas om 9u startte de dag in Arequipa. In de voormiddag bezochten we enkele historische pleinen en plaatsen en de lokale markt. . Na het eerste kerkje gingen we naar een uitzichtpunt waar we de 3 vulkanen perfect konden zien. Na het bezoek aan het opvoedingsgesticht voor de indianen, die men tot het kristendom wou bekeren, en bijhorende kerk, bezochten we een alpacaweverij. Prijzen tot 900eur voor de beste kwaliteit is hier geen uitzondering.
Na het middagmaal met alpacafilet bezochten we het wereldberoemde sint Catalinaklooster. Dit klooster is het klooster van de superrijken en staat als niet te missen in alle reisgidsen. Het 'plaza de armas' deed ons direct denken aan een gelijkaardig koloniaal plein in Venezuela. Toch een aanrader met de bergen en vulkanen als achtergrond. Nadien waren we vrij om te doen en laten wat we zelf willen. Samen met Sonja en Robbie bezochten we enkele winkels en sloten we af rond 18u30 op een van de mooiste terrassen van de stad. Het avondmaal op de steengril was een voltreffer.
Vrijdag 11/9/2009 :
Vandaag vertrokken we voor de hoogste bergpas die we waarschijnlijk in ons leven gaan passeren : 4910 m. Voor deze trip aan te vangen eerst nog gestopt om voorraad in te slaan : water, chips om vocht op te houden en vooral Cocabladen, en Cocasnoep. Vanuit Arequipa ging het geleidelijk richting 3000m om hier de eerste magnifieke vergezichten te zien. Verderop kwamen we dan aan op de pampa, een vlakte in het hooggebergte. Hier zagen we dan Vicunas, een kameelsoort waar de duurste wol ter wereld van wordt gemaakt.
De hoogvlaktes werden steeds indrukwekkender. Onderweg zijn we regelmatig gestopt voor de nodige foto's van lama's, alpaca's, vogelsoorten,... Hier kregen we ook cocabladenles : je neemt 15 bladen, rolt er een mineraaltje in en licht kauwen gedurende 20 min. Dit gaf een bittere smaak en zou een euforisch gevoel geven. Wat ik voelde was een licht verdoofde tong. Ik vond er geen smaak aan, Mia was er al helemaal geen voorstander van. Pal op het hooggebergte, op bijna 4000 m hadden we een drankpauze waarnaast we, foto's met lokale dorpsbewoners konden nemen en ook een kruidendrank kregen met hierin weer coca.
Vanuit hier zijn we doorgereden tot 4500m voor de voorlaatste stop. Op 4910m had je een prachtig zicht over de hoogvlakte en de 14 omliggende vulkanen. Hier overleeft alleen een speciaal soort planten en dieren. Wijzelf gingen hier max 15 m blijven om hoogteproblemen te beperken. Hier hebben we dan een typische muts gekocht voor de foto's. Vanaf hier daalden we richting Colca Canyon. Eerst vond ik het niet spectaculair maar naarmate we verder daalden werd het steeds mooier.
Ondertussen werden er steeds meer medereizigers ziek. In het hotel staat de teller al op 4. 2 bezochten reeds een dokter vermits zij al een dag ziek waren. Deze zijn snel aan de beterhand want het was geen hoogteziekte, de 2 nieuwe waarschijnlijk wel. Ons hotel zelf is super, gelegen in de canyon met thermale baden, een ongelofelijke locatie. Baden van 34 en 44 graden doen een mens opfleuren. Hopelijk nog een lekker avondmaal en dan morgen Condors spotten.
Zaterdag 12/9/2009 :
Vandaag vertrokken we voor dag en dauw om op tijd te zijn voor de condors. Peru en de bergen gaven enorme temp verschillen. 's Morgens 0 graden en van zodra de zon opkwam loopt de temp op tot bijna 30°. De eerste stop was een dorpsplein waar de lokale kinderen een dans opvoeren om zo geld in te zamelen voor hun schoolreis. Verder nog enkele fotostops van de wondermooie Colcavallei. Rond 9 uur bereiken we 'Cruz del condor'. Hier zag je verschillende enorme condors, fototime!! Condors zijn immers de grootste vogels ter wereld en kunnen tot 3 meter spanwijdte hebben. Hier zie je ook de colcacayon, met hoogteverschillen tot 3120 m. Waar wij stonden was het 1200m quasie recht naar beneden. De condors kunnen hier perfect gebruik maken van de thermiek. Na het middagmaal reden we terug naar het hotel. Onderweg natuurlijk nog enkele fotostops. Peru is ondertussen al het mooiste natuurland dat we al bezocht hebben. In het hotel aangekomen kreeg ik wel wat last van zuurstoftekort. Kortademig en dan inspanningen doen is geen goede combinatie. Even wat gerust en dan na het avondeten zuurstof getankt en je voelt je op slag beter worden. Na het tennis op tv gaan slapen om morgen de zwaarste dag aan te vangen, we gaan immers meer dan 4 uur op meer dan 4000m blijven.
Zondag 13/9/2009 :
Na de trip vanuit het mooie hotel reden we bijna de ganse voormiddag boven de 4000 m met max 4910m en een fotostop op 4450m hier zag je ook ibissen, en een speciaal soort flamingo's om dan rond 12u aan te komen op de Altiplana, een hoogvlakte 7x België. Je kan dus tot 150 km ver zien. Vlak en nog eens vlak. Gelukkig is het hier redelijk vochtig zodat het geen woestijn wordt.
Ons middagmaal gaf uitzicht over 2 meren. Nadien bezochten we Sillustani, een begraafplaats met Chullpas van de inca's. Deze begraafplaats was de eerste inca herinnering van deze reis. De graftorens waren tot 12 m hoog. De rit naar Puno passeerde een van de beste en bekendste fotostops van Peru, het Titicacameer. Het stadje zelf is niets speciaals, zeker niet op zondag als het openbare leven er bijna stil ligt. 'S avonds gaan eten in een restaurant waar we samen met een deel van de groep Kim Clijsters haar 2de Us Open live zagen winnen. Bovendien was het eten er heel lekker.
Maandag 14/9/2009 :
Vandaag gingen we het hoogst bevaarbare meer ter wereld bevaren. Niet het hoogste meer, maar wel het hoogste meer dat nog actief wordt gebruikt. Op dit meer liggen ook nog de Uros eilanden. Dit zijn eilanden die volledig uit riet zijn opgetrokken en die hierdoor op het meer drijven. Met ook eigen bewoners. Het riet wordt voor alles gebruikt : eten, stoken, koken, bouwen, verkoop, en ga zomaar verder. Natuurlijk zijn ook hier de alomvertegenwoordigde verkoopsters aanwezig. Na een vroege lunch vertrekken we dan richtig Cusco, 450 km. We verlaten de Altiplana en passeren nog een laatste pas van 4450m. Bergpassen in het donker op niet verlichte wegen in Peru blijven steeds een ervaring om eens mee te maken. Vanaf nu blijven we nog 3 dagen in Cusco.
Dinsdag 15/9/2009 :
Vandaag stond een stadswandeling op het programma. Rond 9 u vertrokken we aan het hotel. Blijkbaar verteer ik de hoogte toch iets minder, weer een beetje extra lucht getankt en ik voelde me weer een heel pak beter. Cusco is het Brugge van Peru, wel gelegen op een bergflank "3400m" dus af en toe wel wat klimmen. Belangrijke stops waren de talrijke kerken met de belangrijkste de cathedraal, deze is niet bijzonder aan de buitenkant maar de binnenkant is des te mooier. De pleinen doen denken aan de spaanse overheersing, maar overal zie je een mix van incastijl met spaanse stijl. 's Middags lekker gegeten op een prachtige binnenkoer aangevuld met live Andesmuziek. In de namiddag waren we vrij. We zijn dan op zoek gegaan naar een videocamera voor Robbie en Sonja, hun camera had het immers begeven, onze fotocamera haperde ook, maar gelukkig ging deze na enkele minuten weer. Nadien nog wat rondgewandeld, en genoten van de terrassen, winkels en de wondermooie stad. Deze avond gaan we met een deel van de groep eten in het restaurant met het mooiste, speciaalste interieur van Cusco.
Woensdag 16/9/2009 :
Vandaag stond een trip naar enkele Inca sites op het programma. Allebei redelijk dichtbij Cusco. De eerste site was vlakbij en gaf een prachtig uitzicht over de vallei waarin Cusco is gelegen. Op deze site is men nog steeds bezig met opgravingen en kan men een van de grootste incastenen terugvinden. Meer dan 300 ton zwaar en perfect passend tussen alle andere stenen. Inca's pasten hun stenen immers perfect op elkaar. De site van Pisac was het kleine broertje van Machu Pichu en had ook de typische Inca terrssbouw, samen met de mooi gerestaureerde stad. Hier in deze stad is ook een vrij interessante artisanale markt. Deze markt werd vandaag bezocht door een presidentskandidaat voor de verkiezingen van 2011. In Cusco zelf hebben we dan nog genoten van een terrasje met zicht op de beroemde 'placa des armes'
Donderdag 17/9/2009 :
Vandaag vertrokken we voor een culturele, historische daguitstap in de heilige vallei. Er werd ook voorzien dat we een kleine handbaggage meenamen om de uitstap naar Machu Pichu te vergemakkelen. We hebben enkele Inca sites bezocht. Steeds krijg je meer en meer respect voor hun beschaving. Een inca onderzoekscentra voor het effect van temp. op planten is maar één voorbeeld. Onderweg zijn we nog gestopt aan een zoutmijn via zoutterrassen. De laatste stop was een stad die nog volledig in teken stond van de inca's. Hier kregen we een voorproefje van de trappen van morgen. Het hotel is vlakbij het station gelegen om morgen om 6u40 met een van de eerste treinen richting Machu Pichu te vertrekken, dus om 4u30 gaat de wekker aflopen. Hopelijk wordt het een droge dag. Er is immers tot 50% kans op regen. Spijtig genoeg begint de vakantie wel op haar einde te lopen.
Vrijdag 18/9/2009 : Vandaag gaan we naar de meest bezochte plaats van Peru. Machu Pichu. Hier komen tot 650.000 toeristen per jaar. De trip is ook al een belevenis op zich. Eerst per bus naar het station om daar per luxetrein met luxe prijzen gedurende meer dan een uur door de valleien te sporen. Hier kreeg je een prachtig zicht op de omgeving. In het laatste stadje namen we dan nog een busje om zo de bergpas op te rijden, nogal logisch dat men deze site pas heel laat gevonden heeft. De site zelf is prachtig, je krijgt zelfs kans om de klassieke foto van Machu Pichu te nemen. Na een rondleiding van een kleine 2uur, met alle bijzonderheden van de inca's, waren we dan vrij. We kregen hier een unieke kans om een omliggende berg te beklimmen. 1u20 naar boven om zo een prachtig zicht te krijgen op de site. Even werd het nog spannend omdat we boven de toegelaten 400 pers/dag kwamen. Na een uurtje zwoegen kregen we een mooie beloning met een prachtig zicht. De terugrit was in eerste klas, juist een trein uit de luxe jaren 50, zelfs met een prive-modeshow. Rond 20u30 zijn we dan moe maar voldaan in Cusco aangekomen. Eerst wat opgefrist, iets klein gegeten en dan met een deel van de groep gaan poolen, om nadien nog een stapje in de wereld te zetten om dan rond 3u15 moe en voldaan in bed te kruipen.
Zaterdag 19/9/2009 :
Vandaag is het, het begin van het einde, we gaan ons klaarmaken om terug te vliegen. In de voormiddag staat een korte vlucht van een uurtje op het programma. Wat speciaal is aan deze vlucht is de heel lange aanloop vooralleer het vliegtuig kan opstijgen. Door de hoogte is er minder zuurstof in de lucht en is er minder draagvermogen zodat er langer en meer snelheid moet gemaakt worden. In de namiddag hebben we dan een korte vrije wandeling in Lima gemaakt. 's Avonds zijn we nog naar een watershow geweest, een tiental fonteinen werden op basis van muziek en kleur gestuurd. Als afsluiter was er nog een water en lasershow, met zelfs een fotoreportage op het watergordijn. Nadien nog een hapje gegeten in een lokaal restaurant, superlekker.
Zondag 20/9/2009 :
Vandaag begint de laatste dag, een stadsrondrit door Lima. De klassiekers staan op het programma, kerken en pleinen. Bijna iedereen vindt het maar een verloren dag, gelukkig komen er na verloop van tijd toch wat interessante plaatsen en is het toch nog een geslaagde dag. Na het middagmaal nog een laatste terrasje gedaan om dan omstreeks 16u00 te vertrekken naar de luchthaven. De vlucht zelf is om 19u30. Na het avondmaal in de airbus een slaappilletje genomen om pas juist voor het ontbijt wakker te worden. Leuk, een vlucht van 12u die gevoelsmatig maar een paar uurtjes duurt. In Madrid hebben wij dan onze aansluitende vlucht genomen. In Brussel hebben Peter en Linda ons dan opgepikt, we hadden immers geen zin meer om per trein naar Mol te reizen. Hier hebben wij dan genoten van een echte belgische pint bier. 's avonds toch nog een beetje last gehad van het tijdsverschil, zodat we pas na 03u00 de slaap konden vatten.
Besluit
De natuur is een van de mooiste die we ooit gezien hebben. Het eten is gevarieerd, doch misschien is 2x volledig middageten toch te zwaar. Afstanden zijn niet ver in afstand, doch in tijd moet er soms lang gereden worden. Gelukkig zijn er regelmatig stops. De mensen zijn vriendelijk en niet opdringerig. Prijzen zijn iets goedkoper als in België maar Cusco is misschien zelfs duurder, 6,5eur voor een bezoek aan één van kerken is zeker niet goedkoop. Hoofdgerechten kosten meestal tussen 6 en 10 eur. Peru is wel het land voor de natuurliefhebber. Vergezichten zoals we ze nog nooit gezien hadden. Wel een heel eind vliegen maar zeker en vast de mooite om te doen. Een must voor de wereldreiziger.
